Categorie: De pen van

Krijg ik ( als enige niet lid)  toch zomaar de pen door van Maria van Dooren met de vraag hoe het mij de afgelopen twee jaar bevalt als dirigent van Vitamine C.

Ik kende Vitamine C al enkele jaren door de optredens met carnaval waar Vitamine C gezamenlijk optredens verzorgende in Loon op Zand met onze Hofkapel Nooitgedagt uit Woudrichem.
Tijdens het klapstoelenconcert  van muziekvereniging Sophia in juli 2014 hoorde ik van Ellie van den Nieuwenhuizen dat Vitamine C zonder dirigent zat. Als geintje zei ik tegen Ellie; “Dan kom ik toch dirigeren!” En omdat het een geintje was, lachten we er bij.
Een week later kreeg ik een berichtje van Ellie met de vraag of ik serieus dirigent van Vitamine C wilde worden. Ehhhh….. ik heb wel vaker orkesten gedirigeerd, maar nooit een koor. Ik zag het eigenlijk niet zo zitten. Ellie kon het begrijpen en vroeg of ik in ieder geval een keer wilde komen praten waar ze met een nieuwe dirigent rekening mee moesten houden. Natuurlijk wilde ik dat.
Kom ik op een avond bij Ellie en wie zitten daar? Het volledige bestuur van Vitamine C! De reactie van Ellie was als volgt: Zo fijn dat je het doet! Mijn reactie daarop was; Komen praten is toch geen probleem?  Ja zei Ellie, maar ik ben zo blij dat jij Vitamine C wil gaan dirigeren!  Ehhhh…ik zou toch alleen maar komen praten en jullie advies geven waar je met een nieuwe dirigent rekening mee moet houden?
Uiteindelijk had ik gezegd dat ik twee repetities proef zou draaien, omdat een koor voor mij nieuw was en er een wederzijdse klik moest zijn. Hier ging het bestuur mee akkoord. Ik vroeg om de partituren, daar zou voor gezorgd worden.

Mijn eerste repetitie.
Ik kreeg een map met songteksten. Waar zijn de partituren? Die heb je toch? Nee, dat zijn de songteksten, maar ik heb er noten bij nodig. De reactie daarop was; Die hebben we niet.  Daar stond ik dus: geen koor ervaring, geen partituren met noten, alleen songteksten en 50 vrouwen en 8 mannen die me aan stonden te kijken SLIK.
Ik werd op een hele fijne en prettige manier ontvangen. De klik was er meteen en na twee repetities zat het van mijn kant uit wel goed. Maar hoe zullen de koorleden het ervaren……..
Voor mij kwam het niet op een week aan om definitief door te geven dat ik wel wilde blijven, maar ik hoorde dat er koorleden waren die echt in spanning zaten wat ik zou gaan doen. Natuurlijk blijf ik!
De donderdagavond is voor mij een hele gezellige avond. We hebben veel lol er is een goede saamhorigheid met een prima sfeer. Lol en plezier maken is super gezellig, maar het mag nooit ten kosten gaan van de muzikale kwaliteit.
Wat voor mij als muzikant belangrijk is, is dat ik ergens uitdaging in moet hebben. Die uitdaging heb ik zeker bij Vitamine C. Als we terugkijken wat we in ruim twee jaar kwalitatief gegroeid zijn, de reacties welke we mogen ontvangen na onze optredens, dat moet voor een ieder een kick geven.
De optredens worden steeds leuker, denk hierbij aan de kerstklokkenloop, het nieuwjaarsconcert in Rijswijk, de verzorgingstehuizen, het optreden in Drunen. Overal staan we ons mannetje/vrouwtje.
Ik ben trots op wat we met elkaar als koor bereikt hebben en we blijven groeien.
Dus Maria om op jouw vraag terug te komen:
De afgelopen twee jaren zijn omgevlogen en zijn mij prima bevallen.
De pen wordt doorgegeven aan Leonis, want hoe zullen de mannen alles ervaren………

Oeps….Remco vond mij een geschikte kandidaat om de pen aan door te geven……en voel nu dat ik dat natuurlijk meer dan waar moet maken.

Tja in tegenstelling tot de nieuwkomer Remco, die overigens een meer dan leuk verhaal heeft geschreven, ben ik een Vitamine C lid van het eerste uur, oftewel een oude rot in het vak.

Ik woonde van 2007 tot 2010 tijdelijk in Loon op Zand en had aan Ineke Hamers ( blijft voor mij stiekum Heijda) te kennen gegeven, dat ik heel graag bij een koor wilde in Loon op Zand. Natuurlijk had ik me kunnen aansluiten bij “Echo der Duinen”, maar dat had voor mij, denk ik onterecht overigens, een oubollige stoffige uitstraling.

“Maria ze gaan een nieuw koor oprichten en je kunt je aanmelden nu. Eerste kenningsmakingsgesprek is bij de Mussenberg”. Zo startte voorjaar 2009 mijn hum….hum… “zangcarriere” bij gezelligheidskoor Vitamine C.

Zoals alle “oude rotten” weten is er erg veel gebeurd in de afgelopen 7 1/2 jaar. We zijn door erg diepe dalen gegaan, maar hebben ook gruwelijk leuke hoogtepunten beleefd met zijn allen.

Door de tijd heen hebben we in ieder geval bewezen, dat we als vereniging, heel wat stormen kunnen weerstaan. We zijn er als club standvastiger,solider en zeker sterker tenslotte uitgekrabbeld.

Ik ben keitrots op ons allemaal, dat we ondanks de grootte van ruim 50 mensen, ieder in zijn eigen waarde laten en respectvol met elkaar omgaan. Je kunt niet met zo’n grote club mensen allemaal vriendjes zijn, ieder heeft zijn voorkeur uiteraard, maar zijn we b.v. met een gemêleerd groepje op het terras tijdens de zomerstop, dan zijn we één grote gezellige vriendengroep. En dat voelt meer dan goed bij mij, en moeten we kost wat kost vasthouden voor de toekomst.

Vind dit ook wel een geschikt moment om mijn waardering en complimenten uit te spreken naar het bestuur, die ondanks alle strubbelingen, van de afgelopen jaren, het hoofd boven water heeft gehouden en ons koor naar betere tijden heeft geleid. CHAPEAU.

Mag natuurlijk Theo niet vergeten, die 2 jaar geleden zijn entree bij ons maakte. Als onwennig semi “verlegen” broekkie, ging hij deze “grijze club” proberen iets nieuws te leren en zijn muziekkennis aan ons over te brengen. En dat is met horten en stoten voortreffelijk gelukt. We hebben in de afgelopen jaren veel progressie gemaakt mede dankzij hem. En ik zeg eerlijk, ik dacht dit is geen blijvertje ben ik bang. Maar super CHAPEAU ook aan jou en hopelijk wordt je samen met ons oud.

En toen de pen doorgeven……Theo Sterk ……..aan jouw de beurt. Ben benieuwd naar jouw bevindingen van afgelopen 2 jaar.

Maria van Dooren.

Hallo allemaal,
Hoewel de pen eigenlijk niet aan mij doorgegeven was, is mij toch gevraagd om even een stukje te schrijven voor op de site. Dit wilde ik best doen, maar waarover moest ik het dan gaan hebben…?
Ik denk dat ik maar even een soort “samenvatting” schrijf over mijn eerste maanden bij het koor.

Als je 2 jaar geleden tegen me gezegd zou hebben dat ik nu bij Vitamine C zou zingen, zou ik je waarschijnlijk voor gek hebben verklaard. Ik zag mezelf niet echt als koorlid, zal ik maar zeggen. Niet dat het toen nooit aan me gevraagd is om bij het koor te komen; ons mam (Mieke Boom) heeft vaak genoeg een poging gedaan om me zover te krijgen om mee te zingen, welke ik elke keer vriendelijk doch beslist afwees.

Toen ik afgelopen november echter een middagje korendag had meegemaakt, begon er toch wel ergens iets te kriebelen. Alle liedjes die langskwamen zong ik automatisch mee (wat door de koorleden ook opgemerkt werd) en tijdens en na de korendag werd ik geregeld aangesproken of Vitamine C toch niet iets voor mij zou zijn. Eigenlijk heb ik toen voor mezelf ook wel besloten dat ik wel bij het koor zou gaan, maar daarvoor moest ik nog wel een (leeftijds)drempeltje overwinnen. Dat was ergens nog iets wat me een beetje tegenhield…zou ik er wel bij passen gezien het verschil in leeftijd dat er met veel van de andere leden is.

Uiteindelijk heb ik toen toch maar besloten om een keer bij de repetitie te gaan kijken, gewoon om even te kijken hoe die eraan toe gaan. Met open armen werd ik toen ontvangen en aan de reacties te horen zou iedereen het toch wel leuk vinden als ik gewoon lekker mee zou komen zingen. Ik kon er vanaf toen ook niet meer onderuit en besloot om het gewoon te doen. In januari zou ik lid gaan worden van Vitamine C.

Ergens wel een beetje onzeker zijnde over mijn zangkunsten ging ik in januari dan naar mijn eerste officiële repetitie als lid van Vitamine C. Meteen maar even door de map met liedjes gebladerd; 90% kende ik, de rest zou vanzelf wel komen. Een beetje weifelend, maar met 100% enthousiasme aan de repetitie begonnen. Natuurlijk niet meteen voluit zingend, want hoewel ik de liedjes wel kende, wist ik nog niet welke veranderingen erin waren aangebracht om het als koor te kunnen zingen. Dus maar gewoon goed luisteren en opletten, dan zou ik dat snel genoeg oppikken.

Na 2 repetities meegedaan te hebben, zouden we een optreden hebben in Rijswijk. In eerste instantie had ik voor mezelf besloten dat ik dat optreden nog niet mee zou gaan; dat vond ik eigenlijk wel erg snel na pas 2 repetities. Omdat er echter nogal wat afmeldingen waren voor die avond, ben ik overgehaald om toch mee te gaan. Die middag nog snel de stad in gemoeten om de juiste kleding te vinden (wat nog een heel avontuur was…ga in januari maar eens op zoek naar een witte broek). Uiteindelijk toch geslaagd in de missie en met licht knikkende knieën was ’s avonds mijn eerste optreden ook een feit.

Voor mij was dit een erg leuke ervaring en ik heb met volle teugen genoten. Het hoogtepunt van die avond was voor mij toch zeker het zingen van “Brabant” samen met de harmonie van Rijswijk. Dit lied wilde op de repetities maar niet vlekkeloos gaan, maar tijdens het optreden was het net of alles klopte, prachtig! Met een goed gevoel op huis aan om daar nog een beetje na te genieten. Alle schroom was nu van me afgevallen en vanaf toen wist ik zeker dat ik de goede keus had gemaakt om lid te worden van Vitamine C.

Nu zijn we een maandje of 4 verder en nog steeds bevalt het me erg goed. Eindelijk doe ik iets met muziek (wat ik eigenlijk al van jongs af aan heb willen doen), met het repertoire raak ik steeds bekender (al blijven er een paar liedjes die ik maar niet goed in mijn hoofd krijg) en de repetities en optredens die we gehad hebben zijn altijd leuk en gezellig, al gaan ze niet altijd precies zoals we zouden willen. Zo heb ik het optreden met Koningsdag zo’n beetje uit mijn hoofd verdrongen, maar staan andere optredens nog in mijn geheugen gegrift. In Molenwijk (met Max Feijen als een soort van stand-up komediant) of in een basisschool in Nuenen (waar een van de toeschouwers niet één, maar wel twéé beetjes genoten had)…die dingen blijven bij.

Kortom, mijn eerste maanden als koorlid zijn me erg goed bevallen en hopelijk blijf ik dit (om maar een stukje tekst van een van onze liedjes aan te halen) dit nog 20 jaar doen, met een pain, boursin en een wijntje ;-).

Met muzikale groet Remco

p.s. natuurlijk moet ik de pen ook nog doorgeven, maar aan wie? Ik vind Maria van Dooren wel een geschikte kandidaat.

p.s.2 ik zou mezelf niet zijn als ik niet nog op een klein typefoutje op de site zou wijzen…In de agenda staat dat we op 13 nov een opStreden hebben (sorry, kon het niet laten het even te melden).

Bij deze mijn verontschuldigingen dat het zolang geduurd heeft.

Ik ben niet zo verslaafd aan mijn computer dat ik dagelijks op de site van vitamine C zit en had dus niet meegekregen dat ik de pen kreeg van Beppie (waarvoor mijn dank). Gelukkig dat Marleen mij er op attent maakte en nog bleef het niet hangen (sorry, denk dat mijn hoofd te vol zit).

Maar nu ben ik zover dat ik iets ga schrijven.

Na een periode van geen fut hebben om te kunnen en komen zingen, ben ik er gelukkig weer. Ben zo blij dat ik een aantal jaren geleden besloten heb om bij jullie gezellige clubje te komen. En nu ben ik super trots op Remco dat ook hij bij onze club is gekomen.
Allereerst wil ik jullie allemaal bedanken voor het luisterende oor, waarom ik besloten heb om mijn eigen naam (gekregen van mijn ouders) weer terug te willen. Er zijn al vele mensen die mij ook werkelijk zo zijn gaan noemen. Er zijn er natuurlijk ook nog die hier moeite mee hebben en ik moet zeggen dat ik zelf ook erg moet wennen. Komt allemaal goed. Nu over naar ONS KOOR.
Ondertussen hebben we een gezellig optreden gehad bij serviceflat Molenwijck. Na een dramatische generale repetitie, hebben we daar een heel goed optreden verzorgd. De bewoners hebben genoten en daardoor wijzelf ook.
Afgelopen zondag zijn we naar Nuenen geweest voor een optreden. Na wederom een dramatische generale, ging het ook hier weer super. De aanwezige gasten en wijzelf ook hier weer tevreden. Eigenlijk mogen we best trots op onszelf zijn dat we geen boeken meer hoeven te gebruiken. Dat oogt inderdaad veel professioneler.
Afgelopen donderdagavond de algemene ledenvergadering gehad. Wat heeft het bestuur afgelopen jaar weer goed werk verricht. Bedankt daarvoor.
Met de kleine contributieverhoging en verhoging van de koffiekaart gingen de aanwezige leden akkoord. Daardoor krijgen we financieel toch weer wat meer ruimte.
Ik hoop dat ik op deze manier heb bijgedragen aan de traditie om de pen door te geven.
Ik geef dan ook graag nu de pen door aan Servia.
Allemaal bedankt voor de gezelligheid Mieke

Hallo allemaal,

Met Sinterklaas nog op mijn netvlies, wil ik met jullie toch nog even terug naar “onze” Korendag op zondag 15 november.
Om 11.00 uur werden we verwacht bij L’Amitié om de gasten te verwelkomen met koffie of thee en diverse heerlijke cakes en taart.
Een pluim voor diegenen die dit voor hun rekening hebben genomen!
Vóór 12.00 uur werd er van alle koren eerst een groepsfoto gemaakt, en die waren op het einde van de middag allemaal al ontwikkeld en ingelijst.
Een knap stukje werk van onze fotograaf!!!
Wij mochten om 12.00 uur als eerste koor de spits afbijten. Een beetje spanning was voelbaar, want we hadden 4 nieuwe liedjes in ons repertoire die we ook zonder boek zouden zingen.
Maar onder de goede begeleiding van Theo brachten we het er niet slecht vanaf.
In de wandelgangen kreeg Theo zelfs complimenten van verschillende toehoorders. Op een gegeven moment hingen er zelfs dames van andere koren aan zijn arm. “Gij zijt unne toffe dirigent “, werd er gezegd, waarop ik niet kon nalaten te antwoorden:
“Dat klopt, maar hij is en blijft wel van ons”! Dat was lachen natuurlijk, maar het gaf wel de sfeer aan.
Het was alleen jammer , dat er maar weinig leden van de andere koren tot het einde toe waren gebleven.
Als toegift kregen we het verzoek om het Hallelujah nog een keer te zingen. Een mooier compliment kon Willie niet krijgen.
Voor ons was het wel een lange middag omdat we als eerste koor openden, en als laatste eindigden.
Maar de onderlinge sfeer bleef goed, en nu kunnen we ons vol goede moed gaan richten op de Kerstklokkenloop. 5 Kerstliedjes van buiten leren gaat ook zeker lukken!!

Hartelijke groeten,

Els Spijkers

Hallo allemaal,

De pen is doorgegeven door Ricky aan Beppie, maar omdat Beppie ziek is, werd de pen bij mij gelegd.
Beppie beterschap !
Door onze vakantie, heb ik de eerste donderdagavonden na de vakantie gemist.
In oktober weer naar het koor !
Gezellig, iedereen weer te zien, heerlijk om te zingen, ik had er zin in !
Tijdens de vakantie ontving ik via de sopranenapp ( gemaakt door Erica ! ) de liedjes.
Zo kwam het dat ik met 28 graden op het strand aan de middellandse zee naar kerstliedjes luisterde.
Natuurlijk ook de andere liedjes. Ik bleef op de hoogte !! Fijn hoor !
We zijn hard aan het oefenen voor onze korendag zondag 15 november.
Drie nieuwe liedjes willen Theo en wij zo goed mogelijk laten horen.
Teksten uit het hoofd leren, we gaan er weer helemaal voor.
Theo zwaait zijn armen zowat uit de kom, en wij zingen steeds mooier .
We gaan er wederom weer voor er een mooie supergezellig korendag van maken!
We kunnen dat met Vitamine C !!
Groetjes, Marianne

De pen geef ik door aan Els !

Hallo allemaal,
Ik kreeg de pen van Karin van Wanrooy , dus een verslagje van mij.
Onze eerste les na de vakantie was op 3 sept. Het was erg leuk om iedereen weer te zien. Allemaal lekker uitgerust konden we meteen aan de slag met….jawel….Kerstliedjes.
Truus zette er meteen de kerstmuts bij op , om in de stemming te komen en dat lukte.
Teo had een leuke versie van White Christmas van Michael Buble en Shania Twain, lekker jazzy, dus dat komt wel goed. We willen vooral iets anders dan anderen bij de kerstklokkenloop, dus!!! Nog een paar ander leuke nummers erbij, we kunnen er weer mee aan de slag.
Op het eind van de repetitie kreeg Teo van Truus namens ons allemaal een mega-grootte chocoladebol aangeboden, voor zijn inzet voor ons. Hartstikke leuk. Na de repetitie kregen we een drankje van het bestuur en Peter de Vriend verzorgde daar zoals gewoonlijk iets lekkers bij.
Ik ben blij dat we weer zijn begonnen.
Ik geef de pen door aan Beppie Hesselmans.
Afz. Ricky van der Poel.

Grave
Zondag 5 Juli zijn we naar Grave geweest. Dat was weer Drie jaar geleden en we hadden er zin in.
Om 9.00 uur bij L’Amitie zijn, daar kregen we koffie en thee. Om 9.30 vertrokken we met de bus naar Grave. In Grave aangekomen werden we in de tent ontvangen met koffie en thee. En werden onze begeleiders aan ons voorgesteld. Ook werden er waaiers uitgedeeld om ons zelf koelte toe te wapperen omdat het zo warm was. Toen alle koren gearriveerd waren werd er een welkomstwoord gezegd en konden de koren vertrekken naar hun eerste optreden. Wij begonnen in de tent. Jammer dat we voor een bijna lege tent stonden te zingen. Maar dat mocht de pret niet drukken. Na ons zeer goede optreden trokken wij ook door Grave om op verschillende plaatsen te zingen. We deden dit met veel plezier. Bij onze laatste plaats waar we moesten optreden hebben we wel een uur of langer gezongen. Het publiek was daar heel enthousiast en heel gezellig. Theo kreeg er ook maar geen genoeg van. Wat zijn we toch blij met onze dirigent. Daarna gingen we terug naar de tent waar we lekker een frietje hebben gegeten. In de tent was het gezellig en ja hoor we kregen weer een regen en onweersbui. Maar gelukkig zaten we binnen en werden we niet nat zoals drie jaar geleden. Rond 19.00 uur zijn we weer met de bus naar huis gegaan. Het was een heel gezellige warme dag waar iedereen van genoten heeft en zeker weer voor herhaling vatbaar.

Ik geef de pen door aan Ricky vd Poel
Groetjes Karin v Wanrooy

Hallo,
In het laatste stukje van Willy werd de pen doorgegeven aan Gerdien; geen idee hoe de pen nu bij mij terecht komt!

Op 7 juni heeft ons koor meegedaan aan Tilburg in Koor in de Stadsschouwburg; een flinke uitdaging stond ons te wachten. Er was een ludieke opwarmsessie om de boel eens goed in gang te zetten. We zijn daarna met zijn allen op het terras neergestreken voor een kopje koffie/thee. Ons eerste optreden was in de Studiozaal, en verliep goed, ook volgens Theo. Later die middag was er nog een optreden van ons in de Concertzaal. Willy bracht “haar” Halleluja geweldig, zowel in zang als inleving!!

Eén week later was het Midzomerfeest bij L’Amitie met ’s middags 2 optredens. Dit “mini-concert” werd vooral bezocht door familie/vrienden en bekenden van de koorleden. Daarna begon ons eigen feestje met lekker eten, drinken en een superleuke quiz, met dank aan Maria van Dooren en Karin van Wanrooy. Sommige vragen waren best moeilijk en er was een competitieve sfeer.
Theo Sterk gaf de Karaoke een start en er werd goed meegezongen door iedereen.
Hilarisch was het optreden van Peter Snoeren als begrafenisondernemer; we lagen dubbel van het lachen.
De kers op de Vitamine C-taart was het optreden van Truus, Erica, Gaby en Henriette – het bestuur en Theo werden in het zonnetje gezet als dankjewel voor al hun werk het afgelopen jaar.

Wederom werd bewezen dat Vitamine C een Gezelligheidskoor is met belangstelling en respect voor elkaar; oftewel SAAMHORIGHEID!Fijn dat ik daar deel van mag uitmaken.
Ik geef de pen nu door aan Karin van Wanrooy.
Groetjes, Jopie

Hallo allemaal,
Deze keer is het mijn beurt om de doorgeefpen op te pakken.
Begin dit jaar hebben enkele koorleden en Theo een workshop zang gevolgd. Ook ik was daarbij.
Wat komt er veel bij kijken als je je stem optimaal wilt kunnen gebruiken. Topsport!
Nog duizelig van alle oefeningen heb ik besloten het bij een dagelijkse wandeling en een uurtje pilates in de week te houden. Al probeer ik tijdens het zingen dankbaar gebruik te maken van de vele nuttige tips die we daar gekregen hebben.
Onze jaarvergadering was de kortste uit het bestaan van Vitamine C.
Eensgezind en met positieve energie zijn wij aan het nieuwe koorjaar begonnen. We hebben er allemaal zin in!
Voor het eerst in onze geschiedenis wordt er ook thuis geoefend met opnames, verstuurt via WhatsApp, die je dan moet/mag zingen in de partij die bij jou hoort. Het leren van de tekst gaat zo ook veel vlotter. Hoewel er nog niets mis was met mijn oude gsm, ben ik nu toch maar overgestapt op een moderner exemplaar. ( vanwege die WhatsApp )
We hebben elkaar nodig om er iets moois van te maken!
De leden die door ziekte of persoonlijke omstandigheden niet aanwezig kunnen zijn worden echt gemist.
We leven met ze mee en hopen dat ze zich weer snel onder kunnen dompelen in de gezelligheid van Vitamine C.
De pen gaat naar Gerdien de Kort en ik hoop dat ze daar blij verrast mee is.
Tot ziens bij de volgende repetitie, Willie Muskens