Oeps….Remco vond mij een geschikte kandidaat om de pen aan door te geven……en voel nu dat ik dat natuurlijk meer dan waar moet maken.
Tja in tegenstelling tot de nieuwkomer Remco, die overigens een meer dan leuk verhaal heeft geschreven, ben ik een Vitamine C lid van het eerste uur, oftewel een oude rot in het vak.
Ik woonde van 2007 tot 2010 tijdelijk in Loon op Zand en had aan Ineke Hamers ( blijft voor mij stiekum Heijda) te kennen gegeven, dat ik heel graag bij een koor wilde in Loon op Zand. Natuurlijk had ik me kunnen aansluiten bij “Echo der Duinen”, maar dat had voor mij, denk ik onterecht overigens, een oubollige stoffige uitstraling.
“Maria ze gaan een nieuw koor oprichten en je kunt je aanmelden nu. Eerste kenningsmakingsgesprek is bij de Mussenberg”. Zo startte voorjaar 2009 mijn hum….hum… “zangcarriere” bij gezelligheidskoor Vitamine C.
Zoals alle “oude rotten” weten is er erg veel gebeurd in de afgelopen 7 1/2 jaar. We zijn door erg diepe dalen gegaan, maar hebben ook gruwelijk leuke hoogtepunten beleefd met zijn allen.
Door de tijd heen hebben we in ieder geval bewezen, dat we als vereniging, heel wat stormen kunnen weerstaan. We zijn er als club standvastiger,solider en zeker sterker tenslotte uitgekrabbeld.
Ik ben keitrots op ons allemaal, dat we ondanks de grootte van ruim 50 mensen, ieder in zijn eigen waarde laten en respectvol met elkaar omgaan. Je kunt niet met zo’n grote club mensen allemaal vriendjes zijn, ieder heeft zijn voorkeur uiteraard, maar zijn we b.v. met een gemêleerd groepje op het terras tijdens de zomerstop, dan zijn we één grote gezellige vriendengroep. En dat voelt meer dan goed bij mij, en moeten we kost wat kost vasthouden voor de toekomst.
Vind dit ook wel een geschikt moment om mijn waardering en complimenten uit te spreken naar het bestuur, die ondanks alle strubbelingen, van de afgelopen jaren, het hoofd boven water heeft gehouden en ons koor naar betere tijden heeft geleid. CHAPEAU.
Mag natuurlijk Theo niet vergeten, die 2 jaar geleden zijn entree bij ons maakte. Als onwennig semi “verlegen” broekkie, ging hij deze “grijze club” proberen iets nieuws te leren en zijn muziekkennis aan ons over te brengen. En dat is met horten en stoten voortreffelijk gelukt. We hebben in de afgelopen jaren veel progressie gemaakt mede dankzij hem. En ik zeg eerlijk, ik dacht dit is geen blijvertje ben ik bang. Maar super CHAPEAU ook aan jou en hopelijk wordt je samen met ons oud.
En toen de pen doorgeven……Theo Sterk ……..aan jouw de beurt. Ben benieuwd naar jouw bevindingen van afgelopen 2 jaar.
Maria van Dooren.